Tefecilik yapmak - 5464 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/3970 Esas 2020/926 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik yapmak, 5464 sayılı Kanuna muhalefet
Hüküm : 1- Sanık ... hakkında;
a- Tefecilik suçu bakımından TCK"nın 241/1, 62, 52/2. Madde ve fıkraları gereğince mahkumiyet
b- 5464 sayılı Kanuna muhalefet suçu bakımından ceza tertibine yer olmadığına,
2- Sanık ... hakkında tefecilik ve 5464 sayılı Kanuna muhalefet suçları bakımından CMK"nın 223/2-e maddesi uyarınca ayrı ayrı beraat

Dosya incelendi;
Sanıklara yüklenen 5464 sayılı Kanuna muhalefet suçundan CMK"nın 237. maddesine göre doğrudan zarar görmeyen Hazinenin bu suçtan açılan kamu davasına katılmasının mümkün olmadığı, mahkemece usulsüz olarak verilen katılma kararının hükmü temyiz hakkı vermeyeceği, bu itibarla söz konusu suçtan kurulan hükmü temyiz yetkisi bulunmadığından 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, incelemenin katılan Hazine vekilinin sanık ... hakkındaki tefecilik suçundan verilen beraat hükmüne, sanık ... müdafiinin müvekkili hakkında tefecilik suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik, temyiz istemiyle sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Suç tarihinin 31/12/2008 tarihi yerine gerekçeli karar başlığında 2008 olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir yazım hatası kabul edilmiştir.
Sanık ... hakkında 28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi hükmüne aykırı olarak infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde ödenmeyen para cezasının hapse çevrileceğinin bildirilmesine karar verilmesi ile TCK"nın 53/1. maddesinin Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda uygulanması hususlarının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüş, sanığın bir suç işleme kararının icrası kapsamında değişik zamanlarda tefecilik suçunu birden fazla işlediği kabul edilmesine rağmen hakkında zincirleme suç hükümlerini içeren TCK"nın 43/1. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma, yapılan yargılama göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiillerin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmü ile delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle sanık ... hakkında verilen beraat hükmü usul ve kanuna uygun olduğundan yerinde görülmeyen katılan Hazine vekili ile sanık ... müdafiinin temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA 08/09/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.