Tefecilik yapmak - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/52 Esas 2020/948 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/52
Karar No: 2020/948
Karar Tarihi: 08.09.2020

Tefecilik yapmak - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/52 Esas 2020/948 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, tefecilik yapmak suçundan sanığı 2 yıl 1 ay hapis cezasına çarptırdı. Ancak TCK'nın 62. maddesi gereğince cezada 1/6 oranında indirim yapılması sonucu ceza 1 yıl 13 aya düşürüldü. Deliller, iddia ve savunma duruşmaları göz önüne alınarak tespit edilen suçun unsurları yerine getirildiği için sanığın temyiz itirazları reddedildi ve hüküm onandı. Kararda hüküm giyen suçlu şu maddelerden suçlu bulunmuştur:
- TCK'nın 241/1 maddesi (Tefecilik suçu)
- TCK'nın 62. maddesi (İndirim)
- TCK'nın 52/2 maddesi (Müştereken işlenen suçlarda cezanın düzeltilmesi)
- TCK'nın 53/1. maddesi (Kanun kapsamındaki suçlarda hükümlünün infazı)

9. Ceza Dairesi 2020/52 E. , 2020/948 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik yapmak
Hüküm : TCK"nın 241/1, 62, 52/2, 53/1. madde ve fıkraları gereğince mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Suç tarihinin faizle ödünç paranın verildiği 01.03.2012 tarihi yerine gerekçeli karar başlığında 13.08.2012 olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir yazım hatası kabul edilmiştir.
Hükmolunan hapis cezasından TCK"nın 62. maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapılırken, sonuç cezanın 2 yıl 1 ay yerine 1 yıl 13 ay olarak eksik tayin edilmesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni sayılmamıştır.
28.06.2014 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3 maddesi hükmüne aykırı olarak infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanığa ihtarına karar verilmesi ile adı geçen sanık hakkında TCK"nın 53/1. maddesinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal Kararı doğrultusunda uygulanması hususlarının infaz aşamasında nazara alınması, sanık ..."ın adli sicil kaydında yer alan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın ele alınması yönünden CMK"nın 231/11.maddesi gereğince ilgili mahkemeye ihbarda bulunulması mahallinde mümkün görülmüştür.
Delillerle iddia ve savunma duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan yerinde görülmeyen sanık müdafiinin temyiz itirazlarının reddiyle usul ve Kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, 08/09/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.