3. Ceza Dairesi Esas No: 2019/14175 Karar No: 2019/21585 Karar Tarihi: 26.11.2019
Kasten Yaralama - Hakaret - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/14175 Esas 2019/21585 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen, 2019/14175 E. ve 2019/21585 K. sayılı karar, kasten yaralama ve hakaret suçlarında sanığın mahkum edilmesiyle sonuçlanmıştır. Mahkeme, hakaret suçu nedeniyle verilen cezada yer olmadığına karar vermiştir. Yaralama suçu nedeniyle sanığa verilen cezada ise, müştekinin haksız tahrik oluşturduğu kabul edilerek TCK'nin 29. maddesi gereği asgari oranda indirim yapılmış, ancak kanunun tayin ettiği ¼ oranında değil, yazılı şekilde ½ oranında indirim yapıldığı gerekçesiyle bozulma talebi reddedilmiştir. Kararda ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nin 53. maddesine ilişkin bazı ibareleri iptal ettiği ancak bu iptallerin infaz aşamasında dikkate alınabileceği belirtilmiştir. Kanunlar açısından, TCK'nin 3., 29. ve 53. maddeleri bu kararda detaylı bir şekilde açıklanmıştır.
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü; 1) Sanık hakkında müştekiye karşı hakaret suçu nedeniyle verilen ceza verilmesine yer olmadığı kararına yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde: Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 2) Sanık hakkında müştekiye karşı kasten yaralama suçu nedeniyle kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde: Haksız tahrik oluşturan eylemin müştekinin, sanığa hakaret içeren kelime kullanmasından ibaret olduğunun kabulü karşısında, TCK"nin 3. maddesi gereğince orantılılık ilkesi gözetilerek TCK"nin 29. maddesi gereğince asgari (¼) oranda indirim yapılması yerine yazılı şekilde (½) oranında indirim yapılarak sanığa eksik ceza tayin edilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni sayılmamıştır. Kasti suçtan verilen hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de; bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır. Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 26.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.