Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/13938 Esas 2015/12070 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün uyulan önceki Yargıtay bozma ilamına uygun biçimde verilmiş olmasına, bozma ile kesinleşen ve karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin yeniden incelenmesine hukukça ve yasaca cevaz bulunmamasına göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının yerinde olmaması nedeni ile reddine,
2-Davacı vekili müvekkilinin davalı şirkette çalışırken iş sözleşmesini haklı nedenle feshettiğini iddia ederek kıdem tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, davalı vekilinin temyizi üzerine Dairemizin 27.05.2013 tarihli ilamı ile “...Somut olayda, davacı vekilinin 28.6.2010 tarihli dilekçesinde, asgari tutar kadar ücret alacağının bankaya yatırıldığı ancak elden ödenen farkın verilmediğini iddia ettikleri yönündeki beyanı ve davalının ilgili aylara ait ücretlerin hak edilmesini takiben bankaya yatırıldığını savunması karşısında dava tarihi ile bağlı kalmaksızın tüm ödemeleri gösterir banka kayıtlarının getirtilmesi gerektiği, getirtilen banka kayıtlarından yapılan ödemeyle bordroların uyuşup uyuşmadığının birlikte değerlendirilmesi, ödeme varsa mahsubu ile ücret alacağı konusunda bir karar verilmesi gerekmektedir.
Fazla çalışma ücretinin tespiti hususunda ise, tüm çalışma dönemini kapsayacak şekilde dosyaya sunulan işe giriş çıkış kayıtlarının elektronik ortamda tutulmuş kayıtlar olduğunun gözden kaçırılarak işçinin imzasını taşımadığından bahisle delil olarak değerlendirilmeyen ve yazılı bir delil varken takdiri delil olan tanık beyanlarına göre fazla çalışma sürelerini belirleyen bilirkişi raporunun hüküm kurmaya elverişli olmadığı gözardı edilerek talebin kabulüne karar verilmesi hatalıdır. Mahkemece yeniden bilirkişi incelemesi yaptırılarak işe giriş çıkış saatlerini gösterir kayıtlara göre fazla çalışma hususunun belirlenmesi çıkacak sonuca göre hüküm kurulması gerekir.” gerekçeleri ile bozulmuştur.
Mahkeme bozma kararına uymuş, banka hesap ekstresini getirtmiş, ek hesap raporu aldıktan sonra bozma konusu yapılan fazla mesai ücretini reddetmiş ve davanın kısmen kabulüne karar vermiştir.
Mahkemece elektronik ortamda tutulmuş iş yerine giriş çıkışa ilişkin kayıtlara göre fazla mesaisinin olmadığı gerekçesi ile 1.ek rapora göre fazla mesai talebinin reddine karar verilmiş ise de, giriş-çıkış kayıtlarının 2005 yılının tamamı ile 2006/1-2-3.ayları ve 2009/8.ayı kapsamadığı anlaşılmaktadır. Bu itibarla kayıt bulunmayan bu aylar için ıslah zamanaşımı dikkate alınarak bozma öncesinde tanık anlatımlarına göre yapılan tespite göre haftalık 6,5 saat üzerinden fazla mesai ücretinin hesap ettirilerek hüküm altına alınması gerekirken, davacının bu yöne ilişkin itirazları üzerinde durulmayıp yanılgılı değerlendirme ile talebin tümden reddi hatalı olmuştur.
O halde davacı vekilinin bu yönü amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının davalıya yükletilmesine, 15.06.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.