Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/3559 Esas 2019/13332 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3559
Karar No: 2019/13332
Karar Tarihi: 19.06.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/3559 Esas 2019/13332 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir olayda hangi tarafın ilk haksız hareketi yaptığının belirlenemediği durumlarda, haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğini belirtti. Ayrıca, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesindeki bazı hükümlerin Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmesi nedeniyle sanığın hak yoksunluklarına ilişkin durumun yeniden değerlendirilmesi gerektiğine karar verdi. Karar, 6723 Sayılı Kanun'un 33. maddesi ile değiştirilmiş olan 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca bozuldu. Kanun maddeleri açıklama için aşağıda verilmiştir:
- İlk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde, şüpheli kalan durumlarda haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerekmektedir. Bunun yanı sıra, sanığın hak yoksunluğuna ilişkin durumlar, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle yeniden değerlendirilmelidir.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 29. maddesi, haksız tahrik hükümlerini düzenlemektedir. Bu maddeye göre, eğer bir kişi haksız bir şekilde tahrik edilirse, işlediği eylem nedeniyle ceza indirimi uygulanabilir.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 129/1. maddesi, hakaret suçunu düzenlemektedir. Buna göre, bir kişinin başka birine hakaret etmesi durumunda, cezai yaptırımlar uygulanabilir.
- 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi, Mahkeme kararlarının temyiz süreci ile ilgili olarak düzenleme yapmaktadır.
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, Mahkeme kararlarının temyiz sürecindeki usul ve esaslara ilişkin düzenlemeler içermektedir.
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi, Mahkeme kararlarının bozulması durumlarına ilişkin düzenlemeler yapmaktadır.

3. Ceza Dairesi 2019/3559 E. , 2019/13332 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyetler

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Her iki tarafında önce diğerinin kendine saldırdığını beyan ettiği, tanıkların birbirinden farklı şekilde anlatımlarının bulunduğu ve ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediği olayda, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas, 2002-367 sayılı Kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde, şüpheli kalan bu halin sanık lehine yaralama ve tehdit suçları yönünden 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin hakaret suçu yönünden aynı kanunun 129/1. maddesi haksız fiil nedeniyle veya karşılıklı hakaret hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışmasız bırakılması,
2) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas- 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 19/06/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.