Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2017/6232 Esas 2019/4413 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Gerekçeli karar başlığında suç adının “iş yeri dokunulmazlığını bozma” yerine “konut dokunulmazlığını bozma” olarak yazılması, mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak kabul edilmiş, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Bozma üzerine yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
2-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Oluşa ve dosya içeriğine göre hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen sanık .... ’in kısmi iadede bulunduğunun anlaşılması karşısında, yalnızca kısmi iadede bulunan veya iadeyi sağlayan fail ya da faillerin etkin pişmanlık hükmünden yararlandırılması gerekeceğinden sanık hakkında müştekiye yönelik hırsızlık eyleminde TCK"nın 168/1. maddesinin uygulanma ihitmaline yönelik tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiş, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Hırsızlık suçundan sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b, 143/1. ve 62/1. maddelerine göre belirlenen 1 yıl 9 ay 20 gün hapis cezasının kazanılmış hak gözetilip sonuç olarak 1 yıl 8 ay 25 gün hapis cezası üzerinden infazının yapılmasına karar verilmesi gerekirken, sanık hakkında hırsızlık suçundan “...aleyhe bozma yasağı gözetilerek sanığın neticeten 1 ay 8 gün 25 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına,” şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanığın "1 yıl 9 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına" ancak "CMUK"nın 326-son maddesi uyarınca kazanılmış hak nedeniyle cezanın 1 yıl 8 ay 25 gün hapis cezası üzerinden infazına" karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07/03/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.