Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/592 Esas 2020/571 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/592
Karar No: 2020/571
Karar Tarihi: 30.01.2020

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/592 Esas 2020/571 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi         2019/592 E.  ,  2020/571 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

    Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın davalı ... Lab. Polk. ve Özel Sağlık Hizm. Ltd. Şti. yönünden reddine, diğer davalı yönünden kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

    - K A R A R -

    Davacı vekili, dava dışı işçi ...’ın müvekkili idarece yapılan ihaleler sonucu yüklenici olarak işi üstlenen davalının elemanı olarak çalıştığını, anılan işçi tarafından müvekkili aleyhine işçilik alacaklarının tahsili için dava açıldığını, iş mahkemesinde açılmış olan davanın kabul edildiğini, başlatılan icra takibi üzerine 19/02/2014 tarihinde 17.740,43 TL"nin icra dosyasına ödendiğini ileri sürerek, 17.740,43 TL"nin ödeme tarihinden itibaren işleyen yasal faizi ile birlikte davalıdan rücuen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
    Davalılar, davaya cevap vermemiştir.
    Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, taşeron firmaların çalıştırdıkları işçiler nedeniyle doğan ve kesinleşen davacının ödediği tazminatın davalılara rücu hakkına sahip olduğu ve alınan bilirkişi raporuna göre işçinin davalı ... Diognostik Medikal şirketi yanında çalıştığı süreler göz önüne alınarak bilirkişi raporunda hesaplanan miktarlara göre yüklenicinin işçiye ödenen alacağın yanında çalıştığı süreye tekamül eden ücretin tamamından sorumlu olması gerektiği, işçinin ... Laboratuvar şirketinde çalışması olmadığından bu davalıya rücu hakkının olmadığı, dava dışı işçinin davalılar haricinde Onur Medikal şirketinde de çalışması olduğu ancak davada taraf olmadığı gerekçesiyle davanın .... yönünden reddine, diğer davalı şirket yönünden kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
    Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, 492 Sayılı Harçlar Yasası"nın 13/j maddesi gereğince davacıdan harç alınmasına yer olmadığına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 30.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.






    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.