Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/178 Esas 2019/4536 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/178
Karar No: 2019/4536
Karar Tarihi: 11.03.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/178 Esas 2019/4536 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, müştekiye ait işyerinden hırsızlık yapmıştır. Kamera kaydı ve UYAP'dan alınan güneşin doğuş ve batış çizelgesine göre suç gece vakti işlenmiştir. Sanık daha önce de hırsızlık suçundan mahkum olduğu için mükerrir olarak kabul edilmelidir. Ancak, sanığın adli sicil kaydındaki tekerrüre esas alınan ilamda birden fazla mahkumiyet hükmü olduğu için, daha ağır ceza içeren hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet hükmünden dolayı tekerrür hükümlerinin uygulanması gerektiği göz ardı edilmiştir. Bu nedenle hüküm bozulmuştur. Sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanması kararı verilip, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanacaktır. Kanun maddeleri ise şöyledir:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 143. maddesi: Gece vakti veya hırsızlık yapmak suretiyle konut, iş yeri veya bağımsız bölümlerinden herhangi birine gece vakti girmek suretiyle hırsızlık suçu işleyen kişiye verilecek ceza haddi, yarısından dörtte biri oranında arttırılır.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 58. maddesi: Düşkün veya yoksul bir ailenin için açıkça hayatını tehlikeye düşüren bir suçu işleyen kişi, verilecek cezanın

2. Ceza Dairesi 2018/178 E. , 2019/4536 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Müştekiye ait işyerinde bulunan kamera kaydına göre, sanığın hırsızlık suçunu saat 21.35 sıralarında işlediğinin ve UYAP"tan alınan güneşin doğuş ve batış çizelgesine, suç tarihinde gece vaktinin saat 20.5l"de başladığı, bu suretle hırsızlık suçunun gece vakti işlendiğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 143 .maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi ve sanığın adli sicil kaydında yer alan başka bir ilamında 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinin uygulanmış olması nedeniyle sanığın ikinci kez mükerrir sayılması gerekirken, mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi ile yetinilmesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın adli sicil kaydında yer alan ve tekerrüre esas alınan.... 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2012/299 E. 2013/24 Karar sayılı ilamından dolayı sanığın mükerrir olduğu belirtilmiş ise de, anılan ilamda birden fazla mahkumiyet hükmü bulunduğundan, 5275 sayılı Kanun"un 108/2.maddesi uyarınca daha ağır cezayı içeren hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet hükmünden dolayı sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılık yeniden yargılanmayı gerektirmediğinden, aynı Yasa"nın 322. maddesi uyarınca sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasıyla ilgili olan hüküm fıkrasının çıkartılarak, ".... 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2012/299 E. 2013/24 Karar sayılı ve 24.01.2013 tarihli hırsızlık suçundan verilen 1 yıl 8 ay hapis cezasından dolayı sanık hakkında hükmolunan cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına" karar verilmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.03.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.