Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/155 Esas 2019/4546 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/155
Karar No: 2019/4546
Karar Tarihi: 11.03.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/155 Esas 2019/4546 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nin hırsızlık suçu ile ilgili olarak verdiği hüküm mahkumiyet yönünde karar verilmiş. Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihli kararının da dikkate alındığı kararda, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiş. Ancak, tekerrür uygulamasının Bazı temyiz itirazları yerine görülmemiş. Sulh Ceza Mahkemesinin kararı ile ilgili bazı kanun maddelerinin değiştirilmiş olması nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağı kabul edilerek, hükmün BOZULMASINA karar verilmiş. DÜZELTİLEREK ONANMASINA da karar verilmiş. Kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK'nın 53, 58, 191, 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi.

2. Ceza Dairesi 2018/155 E. , 2019/4546 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerine görülmemiştir. Ancak;
Tekerrür uygulamasına esas alınan.... . Sulh Ceza Mahkemesinin 28.09.2010 gün ve 2014/498 Esas, 2014/800 Karar sayılı ilamındaki mahkûmiyetin 09.09.2011 kesinleşme tarihli ek karar ile aynen infazına karar verildiği anlaşılmakla; ilamın uyuşturucu madde bulundurma suçuna ilişkin olması ve hükümden sonra 18/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen 5237 sayılı TCK"nın 191. maddesi uyarınca ve anılan madde hükümleri çerçevesinde "hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına" karar verileceğinin öngörülmesi nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağının kabulünde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, ancak bu aykırılık yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından; 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinin uygulanması ile ilgili kısmın çıkartılmasına karar verilmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.03.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.