7. Hukuk Dairesi Esas No: 2014/17172 Karar No: 2015/12359 Karar Tarihi: 17.06.2015
Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2014/17172 Esas 2015/12359 Karar Sayılı İlamı
7. Hukuk Dairesi 2014/17172 E. , 2015/12359 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi : İş Mahkemesi Dava Türü : Alacak
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü: Davacı, davalı işyerinde kadroya geçmeden önceki dönem mevsimlik işçi olarak çalıştığı hizmetlerinin kıdemine sayılmadığını, tüm hizmet süresinin dikkate alınarak derece ve kademesinin tespiti ile yeni derece ve kademesi dikkate alınarak ilk kadroya geçişlerinden itibaren TİS’den kaynaklanan ücret farkı, yıpranma primi, ilave tediye farkı, ikramiye farkı alacağının ödetilmesini istemiştir. Davalı, davanın reddini talep etmiştir. Mahkemece, davacının bilirkişi tarafından hesaplanan mevsimlik işçi olarak çalıştığı dönem yönünden hak ettiği derece ve kademenin tespitine, yeni derece ve kademeye göre 5 yıllık zamanaşımı süresi dikkate alınarak alması gereken ücret farklarının davacıya ödenmesine karar verilmiştir. Somut olayda, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının işyeri şahsi sicil dosyasındaki başlangıç pozisyonunun belirtilen derece sınırlarını gösterir değerleri, TİS"in ilgili maddesindeki, bulunduğu pozisyon karşılığı derecenin ilk kademesinden başlatılacağına dair düzenlemeye göre, davacının başlangıç pozisyonunun derece ve kademesi olması gerektiği kanaatine vararak; TİS"in hatalı yorumlanması suretiyle davacının bulunduğu pozisyonun, derece sınırının üst değerini kademesi kabul ederek hesaplama yapmıştır. Örneklemek gerekirse, düz işçi olan işçinin ilk başlangıç derecesinin sınırlarının 1-8 olarak belirleyen düzenlemeyi, 1. derecenin 8. kademesi olarak başlaması gerektiğini kabul ederek hesaplamaya başlamıştır. Bu esasa müessir, sonucun hatalı çıkmasına sebep olacak bir yorum yanlışıdır. Bu nedenle tüm hesaplamalar hatalı olup bozma nedenidir. O halde davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır. SONUÇ: Yukarıda yazılı nedenlerle temyiz olunan kararın BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalının diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 17.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.