Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2019/2120 Esas 2019/4742 Karar Sayılı İlamı

14. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/2120
Karar No: 2019/4742
Karar Tarihi: 13.05.2019

Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2019/2120 Esas 2019/4742 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalıya karşı paydaşlıktan çıkarma talebiyle açılan dava reddedilmiştir. Davacı vekili tarafından yapılan istinaf talebi de reddedilmiş ve temyiz edilemeyen kesin kararlardan biri olduğu belirtilmiştir. HMK'nin 362/1-b maddesi uyarınca, paydaşlıktan çıkarma isteğine ilişkin davalara ilişkin verilen kararlar temyiz edilemeyecektir. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri, HMK'nin 341, 361, 362 ve 4. maddesidir. HMK'nin 4. maddesi, paydaşlıktan çıkarma isteklerine ilişkin davaların sulh hukuk mahkemesinin görev alanında olduğunu belirtmektedir.

14. Hukuk Dairesi 2019/2120 E. , 2019/4742 K.

"İçtihat Metni"

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 21.12.2012 tarihinde verilen dilekçeyle paydaşlıktan çıkarma talep edilmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 02.03.2018 tarihli hükmün...Bölge Adliye Mahkemesince istinaf yoluyla incelenmesi davacı vekili tarafından talep edilmiştir. .... Bölge Adliye Mahkemesi 36. Hukuk Dairesince istinaf talebinin esastan reddine dair verilen davacı vekili kararın tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya ve içeriği incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü.
K A R A R
6100 sayılı HMK"nin 341. maddesinde istinaf yoluna başvurulabilen kararlar, 361 ve 362. maddelerinde de temyiz edilebilen ve temyiz edilmeyen kararlar belirlenmiştir.
Temyiz edilemeyen kararlar başlıklı 362/1-b maddesinde "4. maddede gösterilen davalar ile (23/6/1965 tarihli ve 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunundan doğup taşınmazın aynına ilişkin olan davalar hariç) özel kanunlarda sulh hukuk mahkemesinin görevine girdiği belirtilen davalarla ilgili kararlar" hükmü yer almaktadır. HMK"nin 4. maddesinde münhasıran sulh hukuk mahkemesinin görev alanına giren paydaşlıktan çıkarma isteğine ilişkin davaların temyizi kabil değildir.
Bölge Adliye Mahkemesinin kararında yargı yolu olarak Yargıtayın gösterilmiş olması temyiz eden bakımından kazanılmış hak yaratmayacağından, temyizi kabil olmayan kesin karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddi gerekmiştir.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz dilekçesinin bölge adliye mahkemesinin kararının kesin olması nedeniyle HMK"nin 366. maddesi yollamasıyla 346. maddesi gereğince REDDİNE, gereksiz yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, dosyanın İLK DERECE MAHKEMESİNE, kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 36. Hukuk Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 13.05.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.