Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2012/14905 Esas 2013/4131 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi


DAVA : Davacı, fazla çalışma ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, fazla çalışma ve ulusal bayram genel tatil alacakları istemiştir.
Davalı, davacının maktu ücretli olup fazla çalışma ücretinin bu ücrete dahil olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak fazla çalıştığı zamanlar için ücret isteme hakkının olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davacı ve davalı temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Somut olayda davacı fazla çalışma yaptığından bahisle bu çalışmalarına karşılık alacak talebinde bulunmuş, davalı taraf davacının ücretinin maktu olup fazla mesai ücretinin de bu ücrete dâhil olduğunu ileri sürmüştür. Dosya içeriğinde bulunan davacının iş sözleşmesinin 6. maddesinde davacının ücretinin maktu olup, fazla çalışma ücretinin de bu ücrete dâhil olduğu taraflar arasında hüküm altına alınmıştır. Dairemizin kararlılık kazanmış olan uygulamasına göre iş sözleşmesinde yer alan bu tür hükümler fazla çalışma bakımından yılda ikiyüzyetmiş saatlik kısmın ücretin içinde ödendiği şeklinde değerlendirilmektedir. Belirtilen sürenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının kanıtlanması durumunda zamlı ücretinin ayrıca ödenmesi gerekir.
Tanıklar davacının haftalık kırkbeş saati aşan çalışmalarından söz etmişlerdir. Böyle olunca davacının fazla çalışma süreleri hesaplanmalı ve yılda ikiyüzyetmiş saatlik kısım indirildiğinde bakiye bir hakkın olup olmadığı belirlenmelidir. Buna göre ödenmesi gereken fazla çalışma alacağı olması durumunda fazla çalışma ücreti talebi yönünden hüküm kurulmalıdır. Mahkemece yazılı şekilde fazla mesai talebinin kabulüne karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.

SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 28.02.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.