Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18442 Esas 2020/2809 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelen temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de; bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında tekerrür hükümleri uygulanırken 5275 sayılı Kanun"un 108/2. maddesi dikkate alınarak, en ağır cezayı içeren mahkûmiyetin tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden, sanığın adli sicil kaydında yer alan ve daha az ceza içeren mahkûmiyetinin tekerrüre esas alınması ve yine sanık hakkında hüküm kurulurken, 5237 sayılı TCK"nin 86/2. ve 86/3-a. maddeleri uyarınca hükmolunan "9 ay" hapis cezası üzerinden, TCK"nin 29. maddesi gereğince (1/4) oranında indirim yapıldığında cezanın "6 ay 22 gün" yerine "7 ay 15 gün" olarak hatalı hesaplanması suretiyle fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK"un 322. maddesi gereğince, sanık hakkında 5237 sayılı TCK."nin 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulamasına ilişkin paragrafının hükümden çıkartılarak yerine "Sanığın, tekerrüre esas mahkumiyetlerinden en ağır ceza hükmünü içeren Elbistan 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 17.10.2007 tarih, 2007/145 Esas 2007/267 Karar sayılı ilamı ile hükmolunan "1 yıl" hapis cezasına ilişkin mahkumiyetinin tekerrüre esas alınmasına, sanık hakkında hükmolunan cezanın 5237 sayılı TCK"nin 58.maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına, CMUK"un 326/son maddesi uyarınca da, Ceza Genel Kurulunun 14/06/2011 tarihli Esas 2011/2-60, Karar 2011/126 sayılı kararında ayrıntıları belirtildiği üzere, 5275 sayılı Kanun"un 108/2. maddesi uyarınca mükerrir olan sanık hakkında koşullu salıverme süresine eklenecek miktar bakımından, Elbistan 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 07.12.2010 tarih, 2008/1085 Esas 2010/1561 Karar sayılı ilamında hükmolunan ceza miktarının esas alınmasına" paragrafı eklenmesine ve 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesi uygulanarak sonuç cezanın belirlendiği üçüncü hüküm fıkrasından "7 ay 15 gün" ibaresinin çıkartılarak "6 ay 22 gün" ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün istem gibi DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
2)Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelen temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de; bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hüküm kurulurken, 5237 sayılı TCK"nin 86/2. ve 86/3-a. maddeleri uyarınca hükmolunan "9 ay" hapis cezası üzerinden, TCK"nin 29. maddesi gereğince (1/4) oranında indirim yapıldığında cezanın "6 ay 22 gün" yerine "7 ay 15 gün" olarak hatalı hesaplanması suretiyle fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK"un 322. maddesi gereğince, 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesi uygulanarak sonuç cezanın belirlendiği üçüncü hüküm fıkrasından "7 ay 15 gün" ibaresinin çıkartılarak "6 ay 22 gün" ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün istem gibi DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.