Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/7790 Esas 2020/6463 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
15. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/7790
Karar No: 2020/6463
Karar Tarihi: 23.06.2020

Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/7790 Esas 2020/6463 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıklar, aracı kiralayarak iade etmedikleri gerekçesiyle güveni kötüye kullanma suçundan mahkum edilmiştir. Sanık ...'ın temyiz talebi incelenmiş ve yargılama sürecinde suçun sübut bulduğuna karar verildiği için mahkumiyeti onanmıştır. Ancak sanık ...'ın temyiz talebinde, katılanın zararının karşılandığı ve taraflar arasında uzlaşma sağlandığı gerekçesiyle düşme hükmü verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, sanık ...'ın temyiz talebi kabul edilmiş ve hüküm bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nın 155/1, 62/1, 52/2-4, 53/1, 50/1-a maddeleri (mahkumiyet)
- 5271 sayılı CMK'nın 254/2 maddesi (düşme)
- 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi (bozma)
15. Ceza Dairesi         2018/7790 E.  ,  2020/6463 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Güveni kötüye kullanma
    HÜKÜM : 5237 sayılı TCK"nun 155/1, 62/1, 52/2-4, 53/1. maddesi gereğince mahkumiyet (sanık ...hakkında)
    5237 sayılı TCK"nun 155/1, 62/1, 52/2-4, 50/1-a. maddesi gereğince mahkumiyet (sanık ... hakkında)

    Sanıkların güveni kötüye kullanma suçundan mahkumiyetine ilişkin hükümler sanıklar tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Katılan ..."ın oto kiralama işi yaptığı, dava konusu aracın tanık ..."ın eşi adına kayıtlı olduğu, sanık ..."in suça konu aracı kiraladığı, sanık ..."nın da kefil olduğu, aracı birlikte teslim aldıkları ancak sözleşme bitim tarihinde aracı katılana teslim etmedikleri, katılanın aracı ..."ın ...İlçesinde başka bir şahıstan teslim aldığı, sanıkların kullandıktan sonra iade etmek üzere almış oldukları aracı müştekiye iade etmeyerek, üzerlerine atılı güveni kötüye kullanma suçunu işledikleri iddia olunan somut olayda;
    1)Sanık ...’ın mahkumiyetine yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
    Sanık savunması, katılan beyanı, tanık anlatımı, araç kiralama sözleşmesi, taraflar arasında uzlaşmanın sağlanamadığına ilişkin uzlaştırma raporu ve tüm dosya kapsamına göre sanığın mahkumiyetine ilişkin mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
    Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın suçun sübut bulmadığına yönelik temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
    2) Sanık ...’ın mahkumiyetine yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
    13/04/2018 tarihli uzlaştırma raporunda katılanın zararının karşılanması adına talep ettiği 1500 TL’nin 750 TL’sini elden nakit olarak aldığını, kalan 750 TL’yi 15/05/2018 tarihine kadar ödenmesi halinde sanık ... ile uzlaşacağını beyan ettiğinin belirtildiği, katılanın 27/06/2018 tarihli celsede sanık ...’in kalan 750 TL’yi de ödediğini beyan etmesi karşısında taraflar arasında uzlaşma sağlandığından bahisle sanık hakkında 5271 sayılı CMK ‘nın 254/2 hükmü gereğince düşme hükmü verilmesi gerekirken yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,

    Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 23/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.















    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.