Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - kasten yaralama - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/3110 Esas 2018/2112 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/3110
Karar No: 2018/2112
Karar Tarihi: 21.03.2018

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - kasten yaralama - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/3110 Esas 2018/2112 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karara göre, sanık kişiyi hürriyetinden yoksun kılmak ve kasten yaralamak suçundan mahkum edilmiştir. 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde gereğince hapis cezasından çevrilenler haricinde sonuç olarak hükmedilen 3000 TL'ye kadar adli para cezaları kesindir. Sanık, kasten yaralama suçundan tayin edilen 3000 TL adli para cezasının kesin niteliği nedeniyle bu hükme yönelik temyiz istemi reddedilmiştir. Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli iptal kararının infaz aşamasında mümkün görülmüştür. Temyiz itirazları reddedilen karar onanmıştır.
Kanun maddeleri:
- 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi
- 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde
- 5237 sayılı TCK'nın 58. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi

14. Ceza Dairesi 2015/3110 E. , 2018/2112 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi.
14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3000 TL’ye kadar (3.000 TL dahil) adli para cezaları kesin nitelikte olup, sanık hakkında kasten yaralama suçundan doğrudan tayin edilen 3.000 TL adli para cezasının miktarı itibariyle kesin olması nedeniyle temyizi mümkün bulunmadığından, anılan hükme yönelik temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca Reddiyle, incelemenin sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükümle sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanığın adli sicil kaydı kapsamı ve dosyaya getirtilen ilamların içeriği nazara alındığında hakkında koşulları oluştuğu halde 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış ve hükümlerden sonra 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi ile ilgili olarak 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin eleştiri dışında unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 21.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.