Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2012/19976 Esas 2013/7962 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi


DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, yıllık izin ücret alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, davacının davalı işyerinde Mayıs 2004"te işe başladığını, o zamanki adının Fantazi Giyim olduğunu, 2008"e kadar aynı ad altında çalıştığını, 2008 yılında kardeşlerin ayrılmasıyla firmanın adının Asnova olduğunu ve hiç ara vermeden bu şirkette 2009 yılı Ekim ayına kadar çalıştığını, son ücretinin 1.070,00 TL olduğunu, resmiyetin asgariden gösterilip fazlasının elden verildiğini, maaşından yapılan düşüşün ve kesintinin davacıyı mağdur etmesi hem de senelik izninin kullandırılması iş şartlarının çekilmez hale geldiğinden iş sözleşmesinin 26/10/2010 tarihinde davacı tarafından feshedildiğini belirterek, kıdem ihbar tazminatı ve yıllık izin ücreti alacağının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili davacının başka bir çalışanla yaptığı tartışma sonrası terk ettiğini, devamsızlık sebebiyle iş sözleşmesini haksız olarak feshettiğini, iş şartlarında olumsuzluk olmadığını, davacının asgari ücretle çalıştığını yıllık izinlerinin kullandırıldığını, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece yapılan yargılama sonunda hesap bilirkişisinin düzenlediği rapora itibarla kıdem tazminatı ve yıllık izin ücreti isteğinin kabulüne, ihbar tazminatı isteğinin reddine karar verilmiştir.
Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Dosya içeriğine dava dilekçesinde göre davacının işyerinde dört yıl için yıllık izin kullanmak isteğinin işveren tarafından kabul edilmediğini, yıllık izin ücretinin de ödenmediği iddiasıyla yıllık izin ücreti isteğinde bulunmuştur. Davalı vekili ise davacının yıllık izinlerini kullandırıldığını savunmuştur. Mahkemece karara esas alınan hesap raporunda davacının Bölge Çalışma Müdürlüğünce davacının başvurusu üzerine düzenlenen inceleme raporundaki davacının başvuru dilekçesinde yıllık izinlerini kullandığına dair tespite değinilerek davacının yıllık izin ücreti alacağı hesaplanmış, mahkemece bilirkişi raporunda hesaplanan yıllık izin alacağı hüküm altına alınmıştır.
Dava dilekçesine ekli olarak dosyaya sunulan davacının 16.11.2009 tarihli başvurusu üzerine davalı işyerinde yapılan inceleme sonucu Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı İstanbul bölge Müdürlüğü tarafından davacıya yapılan bildirimde davacının yılık izinlerini kullanmış olduğu dilekçesinde belirtildiği bildirilmiştir. Dosyada davacının başvuru dilekçesi ve sözkonusu başvuru üzerine iş müfettişi tarafından düzenlenen inceleme raporu ve ekleri bulunmamaktadır. Davacının Bölge Çalışma Müdürlüğüne yaptığı başvuru üzerine düzenlenen inceleme raporu ve ekleri getirtilerek davacının yıllık izin hakkını kullandığına dair beyanı olduğu takdirde yıllık izin isteğinin reddine karar verilmeli aksi halde şimdiki gibi karar verilmelidir.
Mahkemece eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 16.04.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.