Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/6192 Esas 2019/433 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/6192
Karar No: 2019/433
Karar Tarihi: 24.01.2019

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/6192 Esas 2019/433 Karar Sayılı İlamı

Özet:

16. Ceza Dairesi, TCK'nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, 62/1, 53, 58/9, 63. maddeleri uyarınca bir kişinin silahlı terör örgütüne üye olması suçundan mahkum edilmesiyle ilgili olarak verilen Bölge Adliye Mahkemesi kararını inceledi. Sanığın tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiği, iddia ve savunmaların eksiksiz olarak sergilendiği, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu tespit edildi. Bu nedenle, sanık müdafiinin temyiz dilekçesindeki nedenlerin yerinde görülmediği ve temyiz davasının esastan reddiyle hükmün onanmasına karar verildi. Kanun maddelerine göre, 314/2 maddesi silahlı terör örgütüne üye olmayı suç olarak tanımlarken, 3713 sayılı Kanunun 5/1, 62/1, 53, 58/9, 63. maddeleri ise bu suçun cezasını belirler.

16. Ceza Dairesi 2018/6192 E. , 2019/433 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, 62/1, 53, 58/9, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyete dair istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler, tanık beyanları ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanık ile ilgili hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 24.01.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.