Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2017/3134 Esas 2018/8791 Karar Sayılı İlamı

21. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/3134
Karar No: 2018/8791
Karar Tarihi: 28.11.2018

Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2017/3134 Esas 2018/8791 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı iş kazası sonucu maluliyetinden dolayı maddi ve manevi tazminat istemiştir. Yerel mahkeme isteği kısmen kabul etmiştir. Davacı vekili temyiz talebi için süresinde başvurmuş, ancak davacı asil temyiz isteğinde bulunmaktan vazgeçmiştir. Mahkeme harçların yatırılmaması sebebiyle bir ek karar vermiştir. Yerel mahkeme kararı temyiz eden tarafın talebiyle reddedilmiştir.
21. Hukuk Dairesi, yerel mahkemenin verdiği ek kararın onanmasına karar vermiş ve davacının vaki temyiz talebinin reddedilmesine hükmetmiştir. Kanun maddeleri olarak iş kazaları ve meslek hastalıkları sonucu doğan tazminat talebi Türk Borçlar Kanunu'nun 59. maddesinde, temyiz yasakları ise Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 319. maddesinde düzenlenmektedir.

21. Hukuk Dairesi 2017/3134 E. , 2018/8791 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.
K A R A R
1- Yerel Mahkeme, temyiz harcının verilen kesin süre içinde yatırılmadığından bahisle 21/03/2016 tarihli ek kararı ile davalı tarrafından temyiz edilmemiş sayılmasına karar verilmiştir.
Davalı vekili, temyiz talebinin reddine dair ek kararı süresinde temyiz etmiştir.
Temyiz isteminin reddine ilişkin karara yöneltilen temyiz dilekçesi süresinde ise de, işin esasına ilişkin yerel mahkeme kararına karşı verilen temyiz dilekçesinden sonra muhtırada gösterilen kesin süre içinde temyiz harcının yatırılmaması sebebi ile usul ve kanuna uygun olan temyizden vazgeçmiş sayılmaya dair 21/03/2016 tarihli Ek Kararın ONANMASINA,
2- Taraflar arasındaki tazminat istemine dair Mahkemece verilen 13/01/2016 tarihli karar, davacı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olup, davacı asil temyiz talebinden feragat etmiş olup, davacı vekilinin vaki temyiz talebinin feragat nedeniyle REDDİNE, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, fazla alınan temyiz harcının temyiz edenlerden davalıya iadesine, 28/11/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.