Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/60 Esas 2019/1140 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme :. Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanığın Adana 7. Ağır Ceza Mahkemesi’nin (CMK 250. maddesi ile görevli) 02.03.2009 tarihli 2007/128 esas ve 2009/36 sayılı kararı ile uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan mahkûmiyetine karar verildiği, bu kararın sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Dairemizin 02.10.2012 tarihli 2012/17532 esas ve 2012/14670 sayılı kararı ile, "Sanıkta herhangi bir uyuşturucu ya da uyarıcı madde ele geçirilemediği, sanık..."in kullandığı çekicide ele geçirilen uyuşturucu maddeyle sanığın ilgisinin kanıtlanamadığı, sanık..."in olay tutanağındaki sözlü beyanındaki açıklamalarının delil niteliğinde olmadığı, aşamalardaki beyanında da uyuşturucuyu açık kimliği belli olmayan İranlı .... isimli şahıstan aldığını beyan ettiği dikkate alınarak, savunmasının aksine atılı suçu işlediğine ilişkin, kuşku sınırlarını aşan yeterli ve kesin delil bulunmadığı gözetilmeden, sanık hakkında beraat yerine mahkûmiyet hükmü kurulmadığı” gerekçesiyle bozulduğu, Adana 7. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 20.03.2013 tarihli 2012/316 esas ve 2013/64 sayılı karar ile Dairemizin bozma kararına direnildiği, hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilerek dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kurulu"na gönderildiği, 02/12/2016 tarihli 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 36. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 307. maddesi ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"un Geçici 10. maddesi uyarınca, Yargıtay Ceza Genel Kurulu tarafından 07/12/2016 tarihli 2014/371 esas 2016/1104 sayılı karar ile dosya Dairemize gönderildiğinden, direnme kararı üzerine verilen hükmün Dairemizce incelenmesinde zorunluluk bulunduğu anlaşılmakla, yapılan değerlendirmede, direnme kararı yerinde ve dosya içeriğine uygun görüldüğünden, Dairemizin 02.10.2012 tarihli 2012/17532 esas ve 2012/14670 karar sayılı ilamının bozmaya dair sanıkla ilgili (C) bendindeki bölümünün kaldırılarak, 20/03/2013 tarihli direnme kararının incelenmesinde; daha önce de uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan takip edilen sanık ... hakkında muhbirden alınan bilgilerin niteliği, hakkındaki mahkûmiyet hükmü kesinleşen ve suç konusu eroinin ele geçirildiği aracın şoförü olan diğer sanık ...’in bu bilgileri doğrulayan beyanı, uyuşturucu nakledilen tırın sanığa ait firma adına kayıtlı olması, sanığın yakalandığı sırada
elinin avuç içerisinde buruşturulmuş vaziyette oto içerisine atmaya çalıştığı not kağıtları ile sanık tarafından; üzerinden başkaca telefon ve GSM hatları ele geçmesi nedeniyle birden çok telefon ve GSM hattı bulunduğu anlaşılan diğer sanık...e verdiği SIM karta ait SIM kart plakasının ele geçirilmesi şeklinde gerçekleşen yakalanış biçimi ve olaydaki konumu itibariyle sanık ... hakkında yerel mahkemenin verdiği direnme kararı yerinde görülmekle,
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 22.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.