Kasten yaralamaya teşebbüs - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/16309 Esas 2020/591 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/16309
Karar No: 2020/591
Karar Tarihi: 13.01.2020

Kasten yaralamaya teşebbüs - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/16309 Esas 2020/591 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanığın aynı zaman diliminde işlediği farklı mağdurlara yönelik kasten yaralama suçlarından dolayı mahkumiyet kararı verildiği ancak diğer suçlarda sanığın sabıkasız geçmişi, somut zararın olmaması, rızası, kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işlemeyeceği kanaatiyle cezaların açıklanmasının geri bırakıldığı belirtilmiştir. Ancak, mağdurun aynı suçtan dolayı cezalandırılırken bu hususun tartışılmamasının çelişki yarattığı, ayrıca Anayasa Mahkemesinin bazı hükümleri iptal ettiği TCK'nın 53. maddesine ilişkin kararının da göz önünde bulundurulması gerektiği ifade edilmiştir. Kararın bozulması gerektiği sonucuna varılarak, CMK'nın 321. maddesi uyarınca hükmün bozulması kararı verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- CMK'nın 231/6. maddesi
- CMK'nın 231. maddesi
- TCK'nın 53. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi

3. Ceza Dairesi 2019/16309 E. , 2020/591 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralamaya teşebbüs
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanığın aynı zaman diliminde işlediği mağdurlar ... ve ..."e yönelik kasten yaralama eylemlerinden verilen hükümlerin "sanığın sabıkasız geçmişi, somut bir zararın tespit edilememesi, sanığın rızası, kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurulduğunda yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaate varılması" nedeniyle CMK"nin 231/6. maddesi gereğince açıklanması geri bırakılırken, mağdur ..."e yönelik kasten yaralamaya teşebbüs suçu yönünden CMK"nin 231. maddesinin tartışılmaması suretiyle çelişkiye neden olunması,
2)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden hukuki durumun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA,13.01.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.