Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/828 Esas 2019/6288 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/828
Karar No: 2019/6288
Karar Tarihi: 02.04.2019

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/828 Esas 2019/6288 Karar Sayılı İlamı

Özet:

12-15 yaş grubunda olan bir çocuk hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığı bozma suçlarından mahkum edilmiştir. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun kararlarına göre, 5237 sayılı TCK'nın 143, 116/4 ve 119/1-c maddelerinde yer alan nitelikli hallerin suçların daha ağır ceza almasını gerektirdiği belirtilmektedir. Bu nedenle dava zamanaşımı sürelerinin hesaplanmasında dikkate alınması gerektiği ifade edilmiştir. İş yeri dokunulmazlığı bozma suçunda eylemin birden fazla kişiyle işlendiğinin tespit edilmesi nedeniyle 5237 sayılı TCK'nın 119/1-c maddesinin uygulanması gerektiği unutulduğu belirtilmiştir. Kanun maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-b, 143, 116/1-4, 119/1-c, 66/3, 66/1-d, 66/2 ve 67/4.

2. Ceza Dairesi 2018/828 E. , 2019/6288 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Suç tarihinde 12-15 yaş grubunda olduğu anlaşılan suça sürüklenen çocuğun 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b, 143, 116/1-4 ve 119/1-c maddelerine uyan hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığı bozma suçlarında, Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 11.12.2012 tarih ve 2012/1247 E., 2012/1842 K. sayılı kararında da belirtildiği üzere; 5237 sayılı TCK"nın 143, 116/4 ve 119/1-c maddelerinde düzenlenen "suçların gece vakti ve birden fazla kişi ile birlikte işlenmesi"nin, suçların daha ağır ceza verilmesini gerektiren nitelikli halleri olması nedeniyle aynı Kanun"un 66/3. maddesi uyarınca dava zamanaşımı sürelerinin hesabında dikkate alındığında, TCK"nın 66/1-d, 66/2 ve 67/4. maddelerine göre zamanaşımı süresinin dolmadığı belirlenerek yapılan incelemede;
İş yeri dokunulmazlığını bozma suçu bakımından eylemin birden fazla kişiyle işlendiğinin anlaşılması karşısında 5237 sayılı TCK"nın 119/1-c maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozma üzerine yapılan duruşmaya, toplanan delilere, gerekçeye hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 02/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.