12. Hukuk Dairesi 2014/7751 E. , 2014/9565 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ : Gediz İcra Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 16/01/2014
NUMARASI : 2013/29-2014/5
Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de ;
İİK’nun 82/1. maddesinin 12. bendi gereğince, borçlunun “haline münasip” evi haczedilemez. Bir meskenin borçlunun haline uygun olup olmadığı adı geçenin haciz anındaki sosyal durumuna ve borçlu ile ailesinin ihtiyaçlarına göre belirlenir. Buradaki “aile” terimi, geniş anlamda olup, borçlu ile birlikte aynı çatı altında yaşayan, bakmakla yükümlü olduğu kişileri kapsar. İcra mahkemesince, borçlunun sözü edilenlerle birlikte barınması için zorunlu olan haline münasip meskeni temin etmesi için gerekli bedel bilirkişilere tespit ettirildikten sonra, haczedilen yerin kıymeti bundan fazla ise satılmasına karar verilmeli ve satış bedelinden yukarıda nitelikleri belirlenen mesken için gerekli olan miktar borçluya bırakılmalı, kalanı alacaklıya ödenmelidir.
Bu kıstasları aşan nitelik ve evsaftaki yerlerle, makul ölçüleri geçen oda ve salonu kapsayan ve ikamet için zorunlu öğeleri içeren bir meskenin dışındaki yerler, maddede öngörülen amaca aykırıdır. Borçlunun görev ve sıfatı, kendisinin yukarıda belirlenenden daha görkemli bir meskende ikamet etmesini gerektirmez.
Öte yandan, paylı taşınmazlarda, her paydaşın meskeniyet şikayetinde bulunma hakkı vardır. Bu halde, iddia, pay oranı esas alınarak çözümlenmelidir. Bir başka deyişle, İİK.nun 82.maddesi hükmüne göre haczedilmezlik şikayetinde bulunan şikayetçinin payına isabet eden değerden haline uygun bir mesken edinip edinemeyeceği araştırılarak sonuca gidilmesi icap eder.
Bilirkişi raporunda, şikayete konu taşınmaz üzerinde borçlunun ½ hissesi olduğundan bu hissenin değeri 69.333.83 TL olduğu, borçlunun aynı muhitte haline münasip müstakil veya bir daire evi 60.000.00 TL"ye alması mümkün olduğu, ek raporda ise taşınmazın gerek bulunduğu mevkii gerekse yapı tarzı itibariyle, birim fiyatı (490.00) TL tespitinden dar gelirli ailelerin haline münasip bir ev olduğu, lüks evlerin birim fiyatları (1000.00) TL ve üzerinde olduğundan lüks bir ev olmadığı belirtilmiştir.
Somut olayda, bilirkişi raporunda meskeniyet itirazında bulunulan borçlunun hissesine düşen evin değeri 69.333.83 TL olduğu, haline münasip evi de 60.000,00 TL"ye alması mümkün olduğu belirtildiğinden; İİK"nun 82/2. maddesi gereğince, şikayetin kısmen kabulü ile taşınmazın ½ hissesinin borçlunun haline münasip ev alabileceği 60.000,00TL"den az olmamak üzere satılmasına, haline münasip ev alabileceği değerin borçluya, kalanının ise alacaklıya ödenmesine karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile şikayetin kabulüne karar verilmesi isabetsizdir.
SONUÇ : Alacaklının temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK"nun 366. ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), peşin alınan harcın istek halinde iadesine, ilamın tebliğinden itibaren 10 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 02/04/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.
