Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2017/2933 Esas 2018/2110 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 25. Hukuk Dairesi

Davacılar ..., ..., ..., ..., ..., ... ve ... vekili tarafından, davalı .... aleyhine 18/09/2014 gününde verilen dilekçe ile haksız işgalden kaynaklanan maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 04/10/2016 günlü karara karşı davalı tarafın istinaf başvurusu üzerine yapılan incelemede; istinaf başvurusunun kısmen kabulüne dair verilen 23/02/2017 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dosya kapsamından; davacı vekilinin dava dilekçesinde, fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak 10.000,00 TL tazminat istediği, mahkemece alınan bilirkişi raporu sonucunda davanın ıslah edildiği, dava değerinin 47.742,74 TL"ye yükseltiği, ilk derece mahkemesince istemin kabulüne karar verilerek 47.742,74 TL"ye hükmedildiği, hükme karşı davalı vekilince istinaf başvurusunda bulunulduğu, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 25. Hukuk Dairesi tarafından davalının istinaf başvurusunun kısmen kabulüne karar verilerek ilk derece mahkemesinin kararının kaldırıldığı ve 33.056,11 TL"ye hükmedildiği anlaşılmaktadır. Bu durumda, reddedilen kısım olan 14.686,63 TL istinaf mahkemesinin karar tarihi itibarıyla temyiz sınırı olan 41.530,00 TL‘den düşük olduğuna göre, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 362/1-a maddesi gereğince kesinlik sınırında kalan karar için, temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz dilekçesinin REDDİNE ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 21/03/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.