Kasten yaralama - görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18415 Esas 2020/2832 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Olası kast halinde TCK"nin 21/2. maddesi uyarınca yapılacak indirimin, ayrıntıları Ceza Genel Kurulunun 28.05.2013 tarih ve 2013/3-259 Esas 2013/273 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere, TCK"nin 86/1, 86/3-c-e ve 87/3. maddeleri uyarınca belirlenecek ceza üzerinden yapılması gerekirken, TCK"nin 21/2. maddesi uygulamasının TCK"nin 86/1. maddesi uyarınca belirlenen temel ceza miktarı üzerinden yapılması suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulması sonuç cezayı değiştirmediğinden;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün isteme uygun ONANMASINA,
2) Sanık hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 265/1. maddesi uyarınca verilen 8 ay hapis cezasından TCK"nin 265/4. maddesi gereği (1/2) oranında artırım yapıldığında ""12 ay"" yerine, hesap hatası yapılarak 1 yıl hapis cezasına hükmedilmesi, bu cezaya TCK"nin 43/2. maddesi uyarınca (1/4) oranında arttırım uygulandığında ""15 ay"" yerine, 1 yıl 3 ay hapis cezası verilmesi, devamında TCK’nin 62. maddesi gereği (1/6) oranında indirim yapıldığında “12 ay 15 gün” yerine 1 yıl 15 gün hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle sanığa fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenden 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasının TCK"nin 265/4. maddesinin uygulandığı paragrafından “1 yıl” ibaresinin çıkarılarak “12 ay” ibaresinin eklenmesi, TCK"nin 43/2. maddenin uygulandığı paragrafından “1 yıl 3 ay” ibaresinin çıkartılarak yerine “15 ay” ibaresinin eklenmesi, TCK"nin 62. maddenin uygulandığı paragrafından “1 yıl 15 gün” ibaresinin çıkartılarak yerine “12 ay 15 gün” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.