1. Ceza Dairesi Esas No: 2018/44 Karar No: 2018/2213 Karar Tarihi: 14.05.2018
Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/44 Esas 2018/2213 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve 2018/44 E., 2018/2213 K. numaralı kararda, sanığın kasten öldürme suçunun sübutu kabul edildiği ve 15 yıl hapis cezasına çarptırıldığı belirtilmiştir. Ancak mahkeme, maktulün sanığı hakaret edip yumrukla darp etmesinin haksız tahrik oluşturan eylemler olduğunu dikkate alarak cezanın TCK'nun 29. maddesi uyarınca 18 yıldan 12 yıla kadar indirilmesi gerektiğini ve sanığın daha önce kesinleşen bir kararla tekerrüre düştüğünü de belirtmiştir. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin iptal ettiği TCK'nun 53. maddesi bölümlerine göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Kararda belirtilen kanun maddeleri şunlardır: TCK'nun 81, 29, 53, 54, 63.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ...’in, maktul ...’ı kasten öldürme suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin meşru müdafaaya, suç vasfına, sair hususlara, katılanlar vekilinin suç vasfına yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, Ancak; 1) Maktulün, sanığa hakaret edip onu yumrukla darp etmesinden ibaret haksız tahrik oluşturan eylemlerinin niteliği dikkate alındığında, cezanın 18 yıldan 12 yıla kadar indirilmesini öngören TCK’nun 29. maddesinin uygulanması sırasında asgari oranda indirim yerine, uygulama yeri de olmayan 1/4 oranında indirim yapıldığı belirtilerek 15 yıl hapis cezası belirlenmesi, 2) Sanık hakkında; Bolu 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 2012/467 esas, 2012/1050 karar sayılı ve 08.03.2013 tarihinde kesinleşen ilamın tekerrüre esas olduğunun gözetilmemesi, 3) 24.11.2015 tarihli Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri doğrultusunda sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş olup, katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmekle, hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA, 14/05/2018 gününde oybirliği ile karar verildi.