Bir hukuki ilişkiye dayanan alacağı tahsil amacıyla hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/5811 Esas 2019/7174 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5811
Karar No: 2019/7174
Karar Tarihi: 11.04.2019

Bir hukuki ilişkiye dayanan alacağı tahsil amacıyla hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/5811 Esas 2019/7174 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir hukuki ilişkiye dayanan alacağı tahsil amacıyla hırsızlık suçu işleyen kişinin mahkumiyetine karar verdi. Karar temyiz edildiğinde, daha önce Yargıtay incelemesinden geçmiş dosyada temyiz süresine ilişkin bir değişiklik yapılmadığı için temyiz süresinin 15 gün olduğu yanıltıcı bir şekilde belirtildiği ortaya çıktı. Temyiz istemine ilişkin süre dolmamış olduğu kabul edilerek yapılan incelemede, Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının da dikkate alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtildi. Kararın detayında ise, 5271 sayılı CMK’nın 291/1. maddesiyle yapılan değişiklik uyarınca temyiz süresinin on beş gün olarak değiştirildiği ancak Bölge Adliye Mahkemelerinin faaliyete geçtiği 20/07/2016 tarihinden önce verilen dosyalar hakkında 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi uyarınca hüküm kesinleşinceye kadar 1412 sayılı CMUK'un maddelerinin uygulanacağı belirtiliyor.

2. Ceza Dairesi 2018/5811 E. , 2019/7174 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Bir hukuki ilişkiye dayanan alacağı tahsil amacıyla hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
20/07/2017 tarihli ve 7035 sayılı Kanun"un 21. maddesiyle yapılan değişiklik uyarınca 5271 sayılı CMK’nın 291/1. maddesinde yedi gün olarak belirtilen temyiz süresinin on beş gün olarak değiştirildiği, ancak Bölge Adliye Mahkemelerinin faaliyete geçtiği 20/07/2016 tarihinden önce verilen ve Yargıtay"dan geçen dosyalar hakkında 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca hüküm kesinleşinceye kadar 1412 sayılı CMUK"nun 305-326. maddeleri uygulanmakta olduğundan, daha önce Yargıtay incelemesinden geçmiş dosyada temyiz süresine ilişkin bir değişiklik yapılmadığı dikkate alındığında; 15/05/2018 tarihli kararda temyiz süresinin tefhim tarihinden itibaren 15 gün olduğu belirtilerek yanıltmaya neden olunduğunun anlaşılması karşısında, yüzüne karşı 15/05/2018 tarihinde tefhim edilen kararı 11/06/2018 tarihli temyiz dilekçesi ile temyiz eden katılan vekilinin temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Bozma üzerine yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 11/04/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.