Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde nitelikli cinsel saldırı - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2017/9303 Esas 2018/3808 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/9303
Karar No: 2018/3808
Karar Tarihi: 21.05.2018

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde nitelikli cinsel saldırı - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2017/9303 Esas 2018/3808 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, nitelikli cinsel saldırı ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkum olmuştur. Katılanın, önceden sanığın elinde dövme olduğunu belirtmesine rağmen duruşmada yapılan gözlemde sanığın elinde böyle bir izin bulunmaması ve teşhis işleminde önce sanığın fotoğraflarının katılana gösterilmiş olması nedeniyle sanığın suçunu işlediği kesinleşmiştir. Ancak, sanığın suçun tamamını işleyemediği ve sadece basit cinsel saldırı suçunu işlediği gerekçesiyle ceza indirimi yapılması gerektiği hükmedilmiştir. 5237 sayılı TCK'nın 36. maddesi, suç teşebbüsü hükümlerinin uygulanabilmesi için sanığın işlemeyi kastettiği suçla ilgili icra hareketlerine başlayıp da sebep dışında tamamlayamaması gerektiğini belirtmektedir. Kanun maddesi gözetilerek, sanığın tamamıyla suçu işleyemediği için basit cinsel saldırı suçundan hüküm kurulması gerektiği belirtilmiştir.

14. Ceza Dairesi 2017/9303 E. , 2018/3808 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde nitelikli cinsel saldırı, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan 07.05.2009 tarihli celsede alınan beyanında olay tarihinde sanığın elinin üzerinde dövme olduğunu bildirdiği halde, duruşmada yapılan gözlemde sanığın elleri üzerinde dövme ya da silindiğine dair bir iz bulunmadığının bildirilmesi, soruşturma evresinde yapılan teşhis işleminde katılan, sanığı açık şekilde teşhis etmiş ise de bu işlemden önce sanığın polnet üzerinden temin edilen fotoğraflarının katılana gösterildiğinin anlaşılması, savunma ve tüm dosya kapsamı nazara alındığında sanığın atılı suçları işlediğine dair cezalandırılmasına yeter, her türlü şüpheden uzak, tarafsız, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilerek beraati yerine yazılı şekilde mahkûmiyetine karar verilmesi,
Kabul ve uygulamaya göre de;
Sanık hakkında nitelikli cinsel saldırı suçuna teşebbüs hükümlerinin uygulanabilmesi için sanığın işlemeyi kastettiği suçla ilgili icra hareketlerine doğrudan doğruya başlayıpta elinde olmayan nedenlerle eylemini tamamlayamamış olması gerektiği halde, olayda taraflar dışında kimsenin bulunmadığı evde katılanın aşılabilir mukavemeti dışında, sanığın eylemini tamamlamasına engel teşkil eden bir sebep bulunmadığı, izin vermemesi nedeniyle sanığın cinsel organını katılanın vajinasına ve anüsüne sokmadığı, buna göre suçun icra hareketlerinden gönüllü vazgeçtiğinin kabulü ile 5237 sayılı TCK"nın 36. maddesi gözetilerek basit cinsel saldırı suçundan hüküm kurulması gerekirken, suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 21.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.