Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2014/23388 Esas 2014/26966 Karar Sayılı İlamı

10. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/23388
Karar No: 2014/26966

Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2014/23388 Esas 2014/26966 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, rücuen tazminat talebi ile açılmıştır. Mahkeme, davanın kabulüne karar vermiştir. Davacı Kurumun avukatı temyiz etmiştir ancak temyizin kabil olmamasına dayalı olarak reddedilmiştir. Temyiz edilen kararın temyiz (kesinlik) sınırını aşmaması nedeniyle anılan karara karşı temyiz yoluna başvurulamamaktadır. Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 427/2. maddesi kapsamında kesinlik sınırında kalması nedeniyle temyiz isteminin reddi yerindedir. Alacağın bir kısmının dava edilmiş olması halinde temyiz (kesinlik) sınırının saptanmasında alacağın tamamının gözetilmesi, tümü dava konusu yapılan bir alacağın kısmen kabulünde ise temyiz (kesinlik) sınırının belirlenmesinde kabul ve reddedilen miktarların esas alınması Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427. maddesi hükmü gereğidir. 21.07.2004 gün ve 25529 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak, öngördüğü istisnalar dışındaki hükümleri yayım tarihinde yürürlüğe giren, 14.07.2004 tarih ve 5219 sayılı “Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun” ve ayrıca 5236 sayılı Kanun; katsayı artışı da uygulanmak suretiyle bu kanunların yürürlük tarihinden sonra yerel mahkemelerce verilen hükümler yönünden 2013 yılı için 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427.maddesindeki temyiz (kesinlik) sınırını 1.890,00TL olarak değiştirmiştir. (Hukuk Muhakemeleri Kanununa 6217 sayılı Kanunun 30.maddesi ile eklenen Geçici 3.maddesi uyarınca, 1086 sayılı Yasanın temyize ilişkin hükümlerinin uygulanması gerektiğine ilişkin hüküm gereğince).

10. Hukuk Dairesi 2014/23388 E. , 2014/26966 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi

Dava, rücuen tazminat istemine ilişkindir.
Mahkeme, davanın kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davacı Kurumun avukatı tarafından temyiz edildiği; Ek kararla, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 427/2. maddesi kapsamında kesinlik sınırında kalması nedeniyle temyizin kabil olmamasına dayalı olarak, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 432/4. maddesi uyarınca temyiz isteminin reddine karar verildiği anlaşılmaktadır.
Ek kararın, davacı Kurumun avukatı tarafından 7 günlük kanuni süre içerisinde temyiz edilmesi üzerine Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki belgeler okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
21.07.2004 gün ve 25529 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak, öngördüğü istisnalar dışındaki hükümleri yayım tarihinde yürürlüğe giren, 14.07.2004 tarih ve 5219 sayılı “Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun” ve ayrıca 5236 sayılı Kanun; katsayı artışı da uygulanmak suretiyle bu kanunların yürürlük tarihinden sonra yerel mahkemelerce verilen hükümler yönünden 2013 yılı için 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427.maddesindeki temyiz (kesinlik) sınırını 1.890,00TL olarak değiştirmiştir. (Hukuk Muhakemeleri Kanununa 6217 sayılı Kanunun 30.maddesi ile eklenen Geçici 3.maddesi uyarınca, 1086 sayılı Yasanın temyize ilişkin hükümlerinin uygulanması gerektiğine ilişkin hüküm gereğince)
Alacağın bir kısmının dava edilmiş olması halinde temyiz (kesinlik) sınırının saptanmasında alacağın tamamının gözetilmesi, tümü dava konusu yapılan bir alacağın kısmen kabulünde ise temyiz (kesinlik) sınırının belirlenmesinde kabul ve reddedilen miktarların esas alınması Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427. maddesi hükmü gereğidir.
İnceleme konusu davada, temyiz edilen asıl kararın, yukarıda değinilen temyiz (kesinlik) sınırını aşmadığı, bu nedenle anılan karara karşı temyiz yoluna başvurulması hükmolunan miktar itibariyle mümkün olmadığından, yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan ek kararın ONANMASINA, 16.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.