Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/5081 Esas 2017/1604 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/5081
Karar No: 2017/1604
Karar Tarihi: 01.03.2017

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/5081 Esas 2017/1604 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı taraf, bir kredi sözleşmesinde kefil olarak yer almıştır. Davalı, asıl borçlu daire sahibine kredi borcunu ödeyemediği için ilamsız takibe maruz kalmış ve kefalet limiti ile belirlenen miktarın kredi borcunun yanı sıra faizleriyle birlikte ödenmesi gerektiği kararlaştırılmıştır. Davacı vekili, itirazın iptali davası açarak bu kararı bozmaya çalışmıştır. Mahkeme, davacı vekilinin itirazlarını reddetmiş ve verilen kararın usul ve kanuna uygunluğunu kabul etmiştir.
Kararda geçen kanun maddeleri:
- Türk Borçlar Kanunu'nun 548. maddesi: Kefillerin sorumluluğu
- Borçlar Kanunu'nun 126. maddesi: Faiz oranları ve hesaplanması hakkında düzenlemeler
- İcra ve İflas Kanunu'nun 36. maddesi: İlamsız takiplere itiraz edilmesi ve itirazın iptali davaları.

19. Hukuk Dairesi 2016/5081 E. , 2017/1604 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi (Tic. Mah. Sıf.)

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -

Davacı vekili, kredi sözleşmesine dayalı olarak davalıya karşı başlatmış olduğu ilamsız takibe davalının itiraz ettiğini belirterek, itirazın iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı, davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, yapılan yargılamaya ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davalının, dava dışı asıl borçluya 3000 TL bedelinde kullandırılan krediye aynı miktar üzerinden kefil olduğu, davalının kefalet limiti ile belirlenen miktar ve kendi temerrüdünün sonuçlarından sorumlu olması gerektiği, takip tarihi 26.06.2013 itibari ile davalının talep edilen faiz oranları ile bağlı kalınarak genel kredi sözleşmesinin 44/2. maddesi doğrultusunda 3000 TL asıl alacak ve 30.703,25 TL işlemiş temerrüt faizinden sorumluluğunun bulunduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, 01/03/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.