Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2015/3352 Esas 2016/232 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Hukuk Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki taraf vekillerince istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, eser sözleşmesinin feshi nedeniyle iki ihale arasındaki fark ile taraflar arasında imzalanan sözleşmenin 24. maddesine göre belirlenen ceza ve gecikme cezasının davacının hakedişinden mahsup edilerek bakiye alacağın tahsili istemine ilişkin olup, mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, karar taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacının tüm, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2-Sözleşmeden kaynaklanan alacaklara temerrüt faizi yürütülebilmesi için alacağın muaccel olması yeterli olmayıp, alacaklının usulüne uygun ihtarı ile borçlunun temerrüde düşürülmesi zorunludur (BK.md.101). Davacı davalıya gönderdiği ... Noterliği"nin 07.01.2011 tarih 888 yevmiye numaralı ihtarında dava konusu yaptığı alacaklara yönelik BK"nın 101. maddesine uygun bir ihtarda bulunmadığı gibi yine ... Noterliği"nden 02.02.2011 tarih 4912 yevmiye numaralı ihtarnamesinde de bu alacaklarına ilişkin bir ihtarda bulunmadığı anlaşılmaktadır. Mahkemece, yükleniciye verilen ek süre bitim tarihinden itibaren yüklenicinin temerrüde düştüğünün kabulü yasal olmayıp hukuki dayanaktan yoksundur. Borçlunun ayrıca ve usulen temerrüde düşürülmesi gerekir. Somut olayda davadan önce davalının temerrüde düşürüldüğüne ilişkin herhangi bir delil sunulmadığı gibi kesin vade de bulunmadığından asıl alacağın yanı sıra 978,15 TL işlemiş faize hükmedilmesi doğru olmamış, davanın 7.173,52 TL asıl alacak üzerinden kabulüne karar verilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir

SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davacının tüm, davalının sair temyiz itirazlarının reddine, 2. bent uyarınca davalının diğer temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalı yararına BOZULMASINA, 492 sayılı Harçlar Kanunu"nun 13/j maddesi gereğince davacıdan harç alınmasına yer olmadığına, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 18.01.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.