Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2018/1110 Esas 2021/2747 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi


Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 16/04/2015 gününde verilen dilekçe ile ortaklığın giderilmesi talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 09/06/2016 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı ... tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, ortaklığın giderilmesi isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmü, davalı ... temyiz etmiştir.
Mahkemece, 12.01.2018 tarihli ek karar ile temyiz başvuru süresinin geçmesinden ve kararın kesinleşmesinden sonra temyiz talebinde bulunulmuş olması sebebiyle temyiz istemi süreden reddedilmiştir.
Ek kararı davalı ... temyiz etmiştir.
Mahkemece gerekçeli kararın davalı ...’e tebliği usulüne uygun olmayıp, mernis adresi bulunup bulunmadığı araştırılmadan gerekçeli karar tebliğinin doğrudan Tebligat Kanunu 35. maddesi uyarınca yapıldığı anlaşıldığından 12.01.2018 tarihli ek karar karar kaldırılarak, davalının temyiz itirazlarının incelenmesine geçilmiştir.
Mahkeme kararı ve dayandığı gerekçeler, yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve dosya içeriğine uygun olduğu anlaşılmasına göre yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddiyle hükmün onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle mahkemenin 12.01.2018 tarih ve 2015/544 Esas, 2016/899 Karar sayılı ek kararın kaldırılmasına ve davanın kabulüne dair verilen kararın ONANMASINA, davalıdan temyiz harcı peşin alındığından yeniden alınmasına yer olmadığına, 13/04/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.