Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2017/6079 Esas 2018/10318 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/6079
Karar No: 2018/10318
Karar Tarihi: 06.11.2018

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2017/6079 Esas 2018/10318 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, 1989 yılında zorunlu göçe tabi tutulduktan sonra Türkiye’ye geldiğini ve borçlandırılarak konut satın aldığını iddia ederek, ödediği peşinatın konut maliyetinden düşülmediğini ve bu miktarın güncelleştirilerek fazlasıyla davalılardan tahsilini istemiştir. Davalılar, kendilerine husumet yöneltilemeyeceğini ve davanın haksız olduğunu savunmuşlardır. Mahkeme, davayı kabul ederek davalılardan müteselsilen 14.112,53 TL tahsiline karar vermiştir. Karar davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkeme kararı incelendiğinde, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmadığı ve davacının borçlanma sözleşmeleri ile ilave maliyeti de kapsayan şekilde konut maliyetinin üstünde borçlandığı tespit edildiği için, temyiz itirazları reddedilmiştir.
Ancak, Mahkemece hesaplanan harçlarda davalı T.C. Başbakanlık'ın davalı Toplu Konut İdaresi ile birlikte harçtan sorumlu tutulması usul ve yasaya aykırı görülmüş ve bozulmuştur. Kararın düzeltilerek onanması gerektiği ve peşin alınan harcın iadesine karar verilmiştir.
Kanun maddeleri: Harçlar Kanunu'nun 13/j maddesi ve fıkrası, HUMK'nun 436/2 ve 440/III-1 maddeleri.
13. Hukuk Dairesi         2017/6079 E.  ,  2018/10318 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Tüketici Mahkemesi

    Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalılar avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

    K A R A R

    Davacı, 1989 yılında ...’dan zorunlu göçe tabi tutularak Türkiye’ye geldiğini, Devlet bakanlığınca hazırlanan göçmen evleri projesi kapsamında borçlandırılarak konut satın aldığını, bu bağlamda 12.400.000 TL (eski lira) peşinat ödediğini, bu ödemenin konut maliyetinden düşülmesi gerekirken düşülmediğini ileri sürerek, bu ödemenin güncelleştirilerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile şimdilik 5.000,00 TL’nın yasal faizi ile davalılardan tahsilini istemiş, ıslah ile talebini 14.112,53TL.ye yükseltmiştir.
    Davalılar, kendilerine husumet yöneltilemeyeceğini, zamanaşımı süresinin dolduğunu ve davanın haksız olduğunu savunarak davanın reddini dilemişlerdir.
    Mahkemece, bozmaya uyularak yapılan yargılama sonunda davanın kabulü ile, 14.112,53 TL."nin davalılardan müteselsilen tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
    1-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve borçlanma sözleşmesinin 1. maddesindeki düzenlemeye göre, davacının dava dışı bankadan kredi kullanıp ek borçlandırma sözleşmesi ile 88.369.115 TL ( eski lira) kredi kullanıp, ödeme yaptığı, ancak maliyet hesabı çıkarıldığında arada oluşacak farkı da aynı koşullarda ödemeyi taahhüt ettiği, borçlanma sözleşmelerinin ileride doğacak ilave maliyeti de kapsayacak şekilde düzenlendiği, Devlet Bakanlığınca konutun kesin maliyet hesabının her bir daire için 86.000.000 TL (eski lira) olarak belirlendiği, kesin maliyet hesabının resmi verilere göre hazırlanması ve o tarihte taraflar arasında herhangi bir husumet bulunmaması nedeniyle bu kesin maliyet hesabına itibar edilmesi gerektiği ve böylece davacının konut maliyetinin üstünde borçlandığı ve mahsup yapıldığına ilişkin kesin ve inandırıcı belgenin dosya içerisinde yer almadığı anlaşıldığından aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan bütün temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir.
    2-Mahkemece, davalılar T.C. Başbakanlık ve Toplu Konut İdaresi aleyhine açılan davanın kabulü ile Harçlar Yasası uyarınca hesaplanan 29,20 TL başvurma harcı ile 964,02 nisbi harç olmak üzere toplam 993,22 TL harcın 855,45 TL.sının tahsil edildiğinin anlaşılması ile bakiye 137,77 TL harcın davalılardan müteselsilen tahsili ile hazineye gelir yazılmasına karar verilmiş olup, Harçlar Kanunu" nun 13/j. maddesi ve fıkrası gereğince T.C. Başbakanlık harçtan muaf tutulması gerekirken davalı T.C. Başbakanlık" ın davalı Toplu Konut İdaresi ile birlikte harçtan sorumlu tutulması usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir. Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, kararın düzeltilerek onanması, HUMK."nun 436/2 maddesi hükmü gereğidir.
    SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalıların sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının 3. maddesindeki "davalılardan müteselsilen" sözcüklerinin hükümden çıkarılmasına, yerine "davalı Toplu Konut İdaresinden" sözcüklerinin yazılmasına, kararın değiştirilmiş ve düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan 993,22 TL harcın istek halinde davalı ..."ye iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 06/11/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.