Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2013/15696 Esas 2014/19130 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Diyarbakır 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 30/04/2013
NUMARASI : 2012/897-2013/321

Hüküm süresi içinde davalı S.. B.. avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin 01.01.2002-28.06.2012 tarihleri arasında davalı bakanlığa bağlı hastanede çalıştığını, emekli olarak işyerinden ayrıldığını, asgari ücret aldığını belirterek kıdem tazminatın ve yıllık izin alacağının davalılardan tahsilini talep etmiştir.
Davalı bakanlık vekili, husumet itirazında bulunduklarını, davacının yıllık izinlerini kullandığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı şirket cevap dilekçesi sunmamıştır.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı bakanlık temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-İşyeri devrinin iş ilişkisine etkileri ile işçilik alacaklarından sorumluluk bakımından taraflar arasında uyuşmazlık söz konusudur.
İşyeri devrinin esasları ve sonuçları 4857 sayılı İş Kanunu"nun 6. maddesinde düzenlenmiştir. Sözü edilen hükümde, işyerinin veya bir bölümünün devrinde devir tarihinde mevcut olan iş sözleşmelerinin bütün hak ve borçlarıyla devralan işverene geçeceği öngörülmüştür.
Feshe bağlı haklardan olan kıdem tazminatından son işveren sorumlu olup, devralan son alt işveren işçinin hak kazandığı kıdem tazminatı alacağının tamamından sorumludur.
Mahkemece davalılar arasında asıl işveren-alt işveren ilişkisinin bulunduğunun kabul edilmesi doğru olmakla birlikte, kıdem tazminatı bakımından davalı şirketin hesaplanan tüm kıdem tazminatından sorumlu tutulmaması hatalıdır. Davalı şirket davacının çalıştığı son alt işveren olup, davacının asıl işveren olan davalı bakanlığa bağlı hastanede çalıştığı sürenin tamamına göre hesaplanan kıdem tazminatından asıl işverenle birlikte müştereken ve müteselsilen sorumludur. Hal böyle olunca davacının kıdem tazminatının tamamından davalıların müştereken ve müteselsilen sorumluğuna karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile davalı şirketin farklı miktarda sorumluluğuna karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek olması halinde ilgiliye iadesine, 25.06.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.