Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/11879 Esas 2019/2753 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/11879
Karar No: 2019/2753
Karar Tarihi: 14.05.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/11879 Esas 2019/2753 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme kararında, sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan daha önce açılmış bir dava olduğu ve tedavi veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmadığı belirtiliyor. Bu nedenle, 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi kapsamında sanığa tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra yargılamaya devam edilerek hüküm verildiği ifade ediliyor. Kararda, yargılama sürecinin kanuna uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmaların delillerle birlikte dikkate alındığı, sanığın eyleminin gerçekleştirildiği ve suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği belirtiliyor. Sonuç olarak, temyiz itirazları reddedilerek hüküm onanıyor.
Detaylı kanun maddeleri:
- 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi: Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirlerinin uygulanacağı suçlar ve şartları belirleyen madde.
- TCK' nın 191. maddesi: Uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanmak için bulundurma suçu.
- 5320 sayılı Kanuna eklenen Geçici 7. madde: Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasıyla ilgili geçici hükümler içeren madde.
- 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi: Geçici hükümler içeren madde.

10. Ceza Dairesi 2013/11879 E. , 2019/2753 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 14/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.