Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/16640 Esas 2019/277 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/16640
Karar No: 2019/277
Karar Tarihi: 09.01.2019

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/16640 Esas 2019/277 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından sanığın mahkumiyetine karar vermiştir. Dosyada tek bir tanığın ifadesi bulunmakta ve sanığın olay yerinde bulunduğu doğrulanmıştır. Ancak, başka bir suça karışan ve hakkında beraat kararı verilen çocuk ile sanığın birlikte hareket ettiklerine dair yeterli delil bulunmadığı için, sanığın konut dokunulmazlığını bozma suçundan değil, sadece hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından cezalandırılması gerektiği sonucuna varılmıştır. Kararda ayrıca TCK'nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararın infaz aşamasında da göz önünde bulundurulmasının gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri: TCK.nun 119/1-c, TCK'nun 53. maddesi.

2. Ceza Dairesi 2016/16640 E. , 2019/277 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Olayın tek tanığı ..."in müştekiye ait ikametin bulunduğu bina içerisinde sanık ...’i tek başına gördüğünü beyan ettiği, hakkında ayrı yargılama yürütülen suça sürüklenen çocuk... hakkında dava konusu eyleme ilişkin olarak verilen beraat kararının temyiz edilmeksizin kesinleştiği, bu haliyle konut dokunulmazlığını bozma suçunun birden fazla kişi ile birlikte işlendiğine dair her türlü şüpheden uzak kesin delil bulunmadığının anlaşılması karşısında; sanık hakkında TCK.nun 119/1-c maddesinin uygulanmamasında isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki eleştiri düşüncesine iştirak edilmemiş; TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 09/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.