Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6160 Esas 2020/3235 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK"nın 223/2-c. maddesi uyarınca beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın idaresindeki halk otobüsü ile gündüz vakti tek yönlü yolda seyir halinde iken sağdaki durağa girmek istediği sırada, sağdaki park halindeki aracın arkasından elindeki telefon veya benzeri bir eşyaya bakarak kontrolsüzce yola giren yaya olan katılana çarpması neticesinde, katılanın vücudunda kemik kırığı meydana gelecek şekilde yaralandığı olayda, meydana gelen kaza açısından kusuru bulunmayan sanığın beraatine ilişkin yerel mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılama sonunda, yüklenen suç açısından sanığın taksirinin bulunmadığı, gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin tespit edilen kan izinin bulunduğu yerin çarpma noktası olmadığı, katılanın ışıklı yaya geçidinden karşıya geçmekte olduğu, telefonla uğraşmadığı, kardeşi Ali"nin de kendisiyle bilirkte olduğu, tanık Sevgi"nin gerçek dışı beyanda bulunduğu, sanığın on metre fren izinin olduğu, bunun da ne kadar süratli olduğunu gösterdiği, katılanın çarpmanın etkisiyle on metre savrulduğu, bilirkişi raporunun kabul edilemeyeceği, Adli Tıp Kurumu raporunun ise iki nolu bendinin oluşa uygun olduğu, karayolları fen heyetinden veya teknik üniversiteden rapor alınması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, beraate ilişkin hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 09.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.