Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/183 Esas 2019/2854 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
10. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/183
Karar No: 2019/2854
Karar Tarihi: 15.05.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/183 Esas 2019/2854 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme Ceza Dairesi, sanığın kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkumiyetine karar vererek, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması nedeniyle infazın devamına hükmetmiştir. Ancak, Adana Denetimli Serbestlik Müdürlüğünün çağrı yazısı sanığın adresine tebliğ edilememiş ve MERNİS adresine yapılan tebligat da iade edilmiştir. Bu nedenle, tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararının infazının devamına karar verilmeden mahkûmiyet kararı verilmiştir. Temyiz itirazları bu nedenle yerindedir ve hüküm BOZULMUŞTUR.
Kanun maddeleri: Tebligat Kanunu'nun 21/2. ve 35. maddeleri.
10. Ceza Dairesi         2017/183 E.  ,  2019/2854 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
    Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

    Dosya incelendi.
    GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
    Bozmaya uyulduğu, yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı hükmedilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazına ilişkin Adana Denetimli Serbestlik Müdürlüğünün çağrı yazısının sanığın bilinen en son adresi olan "..." adresine tebliğe çıkarıldığı, ancak sanığın adresten taşındığı belirtilerek iade edildiği, sonrasında o tarihte sanığın “...” olan MERNİS adresine Tebligat Kanununun 21/2. maddesine göre tebliğe çıkarılması gerekirken, sanığın MERNİS adresine yapılan tebligatın adresten taşındığı gerekçesiyle iade edilmesi nedeniyle aynı adrese Tebligat Kanununun 35. maddesi uyarınca tebligat yapılmasından sonra denetimli serbestlik dosyasının kapatılarak gönderildiğinin anlaşılması karşısında; 17/04/2012 tarih, 2011/1280 esas ve 2012/1314 karar sayılı tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararının infazının devamına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, mahkûmiyet kararı verilmesi;
    Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 15/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.




    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.